Α-123. Η παράδοση για την Μελισσαντρού και οι παιδικές μνήμες από τα Χαδιεριάνικα
| Φύση-->Βότανα | 08/09/2014 14:29:09 |
Μικρός είδα με τα μάτια μου και άκουσα με τα αυτιά μου
την θειά Χρυσούλη ( γυναίκα του μπάρμπα Αντώνη του Χάδιαρη),
την θειά Πηνελόπη ( γυναίκα του μπάρμπα Νίκου του Χάδιαρη ),
την θειά Κατερνιώ ( γυναίκα του μπάρμπα Μήτσου του Χάδιαρη) και την
γιαγιά μου την Πολυχρόνενα ( Σταματική Σούμπαση του Πολυχρόνη)
να είναι γύρω από μια μελισσαντρού ( ένας θάμνος με κίτρινα λουλούδια)
να την μοιρολογούν και να της λένε:
« Μελισσαντρού με τους ανθούς
που είχες τον άντρα τον καλό
που τονέ σκοτώσανε
στης Μπαρμπαριάς τα μέρη
κ έκανες όρκο στον Θεό
μην κάνεις άλλο ταίρι »
Τότε με μεγάλη μου έκπληξη είδα τα άνθη της να πέφτουν.
Βέβαια οι γυναίκες το είχαν ξανακάνει, όμως εγώ, εκείνη την στιγμή,
δεν τόλμησα να τους ρωτήσω τίποτα. Σαν μεγάλωσα μου είπαν τα λόγια
και έμαθα την ιστορία της Μελισσαντρούς.
Στο μέλλον ( και μη γελάσετε παρακαλώ) έκανα κι εγώ την κουτουράδα μου.
Μέσα σε ένα μαγνητοφωνάκι έγραψα μια πένθιμη μουσική ("τα κατά Ιωάννη πάθη" του Μπαχ)
και γύριζα να βρω Μελισσαντρούδες για να ακούσουν και να δω αν …κλαίγοντας ρίχνουν τα άνθη τους.
Το αποτέλεσμα δεν θα σας το πω … κάντε και σεις τον τρελό…
Το ίδιο φυτό, που έχει στέλεχος σαν μικρό κυπαρισσάκι, όταν ξεραθεί,
το χρησιμοποιούσαμε του Αγιαννιού για λαμπαδηδρομίες.
την θειά Χρυσούλη ( γυναίκα του μπάρμπα Αντώνη του Χάδιαρη),
την θειά Πηνελόπη ( γυναίκα του μπάρμπα Νίκου του Χάδιαρη ),
την θειά Κατερνιώ ( γυναίκα του μπάρμπα Μήτσου του Χάδιαρη) και την
γιαγιά μου την Πολυχρόνενα ( Σταματική Σούμπαση του Πολυχρόνη)
να είναι γύρω από μια μελισσαντρού ( ένας θάμνος με κίτρινα λουλούδια)
να την μοιρολογούν και να της λένε:
« Μελισσαντρού με τους ανθούς
που είχες τον άντρα τον καλό
που τονέ σκοτώσανε
στης Μπαρμπαριάς τα μέρη
κ έκανες όρκο στον Θεό
μην κάνεις άλλο ταίρι »
Τότε με μεγάλη μου έκπληξη είδα τα άνθη της να πέφτουν.
Βέβαια οι γυναίκες το είχαν ξανακάνει, όμως εγώ, εκείνη την στιγμή,
δεν τόλμησα να τους ρωτήσω τίποτα. Σαν μεγάλωσα μου είπαν τα λόγια
και έμαθα την ιστορία της Μελισσαντρούς.
Στο μέλλον ( και μη γελάσετε παρακαλώ) έκανα κι εγώ την κουτουράδα μου.
Μέσα σε ένα μαγνητοφωνάκι έγραψα μια πένθιμη μουσική ("τα κατά Ιωάννη πάθη" του Μπαχ)
και γύριζα να βρω Μελισσαντρούδες για να ακούσουν και να δω αν …κλαίγοντας ρίχνουν τα άνθη τους.
Το αποτέλεσμα δεν θα σας το πω … κάντε και σεις τον τρελό…
Το ίδιο φυτό, που έχει στέλεχος σαν μικρό κυπαρισσάκι, όταν ξεραθεί,
το χρησιμοποιούσαμε του Αγιαννιού για λαμπαδηδρομίες.
| Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 319 | |
Σχόλια: |
