Α-444. Τρίτο μέρος από το προσωπικό ημερολόγιο του Παναγιώτη Ευαγ. Τσιγκούνη που το έγραψε στον πόλεμο της Μικράς Ασίας.
| Λαογραφία-->Λογοτεχνία-->Πεζά | 02/02/2015 23:53:34 |
Eτοιμαστήκαμε και πάλι
αποχωρίστηκα τον πολυαγαπημένο μου αδελφό Εμμανουήλ και εκλάψαμε
πικρά. Από όλους τους πατριώτες μου μόνο εμείς φύγαμε και περιμέναμε το
πλοίο. Εις τας 16 του ιδίου μηνός ήρθε το υπερωκεάνιο Θεμιστοκλής και εμπαρκάραμε
και την νύκτα φύγαμε δια την Σμύρνη. Εις τας 18 Μαΐου αγκυροβόλησε το πλοίο εις
το ωραίο λιμάνι της Σμύρνης. Τέλος
αρχίσαμε να αποβιβαζόμαστε και βγήκαμε εις την Σμύρνη και επήγαμε και
καταυλίσαμε εις ένα μικρό χωρίο ονομαζόμενο Μερσινλί. Εκεί οπόταν βγήκα ήτο απελπισία, η Σμύρνη ήτο
χάλια διότι δεν μπορούσες να βγεις μόνος
σου έξω , πέντε βήματα και σε
τουφεκούσαν οι Τούρκοι. Εκεί έμαθα ότι μένει ο εξάδελφος μου Δημήτριος
Κουσούλης όπου επήγα και ανταμώσαμε και τάπαμε . Εις τας 25 του ιδίου μηνός ήρθε διαταγή και έφυγε όλο το
σύνταγμα για έξω. Εγώ έμεινα αποθηκάριος εις το Μερσινλί και περνούσα πολύ καλα. Εις τας 22 Ιουλίου
ήρθε διαταγή να φύγουμε δια την Μαγνησία, όπου εκεί έφυγα από την πρώτη ίλη και
με ρίξανε εις το μεταγωγικό. Εκεί εις το μεταγωγικό ήταν καλά αλλά εις την 1
Αυγούστου ήρθε διαταγή να στείλουν 15 άνδρες δια χόρτο
και απόσπασμα εις ένα χωριό ονομαζόμενο Ιρίκιον. Με πήρε και μένα το
σχέδιο και επήγαμε σε αυτό το χωριό,
αλλά εκεί ήτο απελπισία, αντί για χόρτο μας
έβγαζαν φυλάκια και όλη την μέρα
και την νύκτα είμαστε στο ποδάρι. Τέλος καθίσαμε 20 μέρες και μας
αντικατέστησαν και γυρίσαμε πάλι εις την Μαγνησία όπου εκεί περνούσαμε λαμπρά.
Εις την 1 Σεπτεμβρίου ήρθε ένας ανθυπίλαρχος ονομαζόμενος Γεώργιος Ζάχος και
μου λέγει να πάω υπηρέτης και θα περάσουμε ωραία. Τότε εγώ εδέχθηκα και πήγα υπηρέτης στον κύριο Ανθυπίλαρχο και
περνούσα ζάχαρη. Είχα ένα άλογο για περιποίηση και βόλτες
εις την Μαγνησία και έφυγα από το μεταγωγικό και επήγα εις την 4ην ίλη.
Εις τας 12 Οκτωβρίου, ήρθε διαταγή, η τετάρτη ίλη να πάει δια το Οργάλι, διότι παρουσιάστηκαν
Τσέτες . Τότες έφυγε η ίλη και εμείς οι ιπποκόμοι καθίσαμε εις την Μαγνησία. Πάλι
ήρθε διαταγή και εις τας 18 του ιδίου μηνός φύγαμε και εμείς δια Κασαμπά. Ο
Κασαμπάς είναι ωραία πόλις και περνάμε καλα . Εις τας 29 Οκτωβρίου ήρθε διαταγή από το σύνταγμα να αντικατασταθώ
εγώ από άλλο ιπποκόμο και να πηγαίνω στα γυμνάσια. Τότε τι τα θέλεις, βάσανα αδιόρθωτα,
γυμνάσια και των γονέων, έφιππα πεζικά γυμνάσια κάθε μέρα και σταυλοφυλακή. Υπέφερα
ενάμιση μήνα έως να μάθω έφιππα γυμνάσια. Όταν έμαθα και γνώρισα και όλα τα παιδιά
περνούσαμε σχετικά καλα, όχι όμως όπως πρώτα. Εκεί εις τον Κασαμπά εκαθίσαμε έξι
μήνες και περάσαμε πολύ ωραία. Αλλά ένα ήτο άσχημο όπου έμαθα κάτω εις τα φυλάκια,
ότι κάθε μέρα είχαμε συμπλοκές με τους Τούρκους. Εις τας 25 Δεκεμβρίου, ανήμερα
του Χριστού, ήρθε διαταγή να πάμε εις το Αχμετλί, διότι οι Τούρκοι μας είχαν κάνει
αντεπίθεση. Τι τα θέλεις , εγώ πρώτη φορά να πιάσω όπλο, μου φάνηκε μεγάλη νίλα,
αλλά τι να κάνεις υπομονή και ότι βρέξει ας καταβάσει. Τέλος κάναμε λίγο μάχη
και γυρίσαμε πίσω εις τον Κασαμπά, χωρίς να πάθω τίποτα. Όταν γύρισα αντάμωσα μερικούς
πατριώτες, τον Χαράλαμπο Κυριακάκη, τον Ιωάννη Σούμπαση, τον Κυριάκο Μανωλίτση,
τον Ζαχαρή Ρέγα και τον Μανώλη Μανωλίτση. Αυτοί ήταν νεοφερμένοι εις την Μικρά Ασία
από την Μακεδονία. Μου είπαν πολλά νέα της Πατρίδας μας και σμίγαμε και τα λέγαμε.
Αλλά εις τας 6 Ιανουαρίου 1920, ήταν ανήμερα των φώτων, την νύκτα, μας φωνάζουν
‘’εις τα όπλα’’ και αμέσως ‘’σέλωμα’’ διότι οι Τούρκοι μας έκαναν αντεπίθεση. Τότε
τι τα θέλεις , φρίκη, σελώσαμε κα πάμε για μάχη, νηστικοί, νυσταγμένοι, χάλια όλοι.
Των φώτων και του Αγιαννιού τρώγουν και πίνουν και μείς νηστικοί μέσα στην μάχη,
αλλά τι να κάνουμε υπερ Πατρίδος. Τέλος τους οπισθοχωρήσαμε τους Τούρκους και πάλι
γυρίσαμε εις τον Κασαμπά όπου εκεί βρήκα τον εξάδελφο μου Παναγιώτη Κυριακάκη
και τον Αποστόλη Χάδιαρη και μου είπαν και αυτοί μερικά νέα. Τέλος καθόμαστε πάλι
εις τον Κασαμπά με γυμνάσια και άλλα πολλά κάναμε και σμίγαμε όλοι οι πατριώτες. Εις τας 19 Μαρτίου ήρθε διαταγή
να προελάσουμε λίγο. Τέλος πήγαμε στα φυλάκια, κάναμε μερικές μάχες και ήρθαμε πάλι
εις τον Κασαμπά. Εις τας 5 Μαΐου ήρθε διαταγή να συναχτεί όλο το σύνταγμα εις
το Νυμφαίον να κάνουμε μεγάλα γυμνάσια. Τέλος εφύγαμε και επήγαμε εις το Νυμφαίον
και εκάναμε γυμνάσια. Αλλά εις τας 10 του ιδίου μηνός ήρθε διαταγή ο ουλαμός μας
να πάει για απόσπασμα εις το Μοράδια. Εμείς φύγαμε από το σύνταγμα και πήγαμε
εις το Μοράδια και εκεί πηγαίναμε περιπολία μέχρι την Μαινεμένη, περνούσαμε πολύ
ωραία. Έπειτα από δέκα πέντε ημέρες ήρθε διαταγή να φύγουμε για το Σύνταγμα και
ήρθε και μας αντικατέστησε ένας ουλαμός της δευτέρας ίλης. Εμείς φεύγαμε για
τον Κασαμπά όπου μας ήρθε μια διαταγή για προέλαση όλου του στρατού για να καταλάβουμε
το Αξάριον και την Φιλαδέλφεια..…
| Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 320 | |
Σχόλια: |
